سلام...
سه ماه از رفتنش گذشته..به جا اینکه فراموشش کنم هر روز بیشتر یادش میکنم ..
این روزا هر وقت دلم میگیره هر جاییو پیدا میکنم مینویسم..
کاش بود...
دل داده منم ... دل کنده تویی.
تو که میدانستی...
من نخواهم خفت یک شب بی تو ..
تو که میدانستی.
دل من سخت وفادار تو است..
تو که میدانسی..
روزو شب در هر دم..
دل من نام تورا میخواند..
آن شب سرد زمستان ..
تو چه گفتی با من ..
دل من سخت شکست..
دست و پایم لرزید..چشمانم پر اشک..
تو به من گفتی باید بروی..
نمیدانستم که چرا!!! تا به کجا....تا به چه وقت..!!
نتوانستم که بگویم...
نرو ای عشق محال..نرو ای مرهم جان..
نرو بی تو شب من سرد ر.زم تاریک..
و تو رفتی و دلم در حسرت تو ..
تا که بودی آشنا بودم با مردم شهر..
ولی حالا.........
من اگر خسته و تنها در این،
شهر پر خاطره تنها ماندم..
دلیلش دل توست..
دل من منتظراست..
که تو شاید روزی برگردی.
وتا روز همان برگشتن.
مینویسم..برگرد..
17/2/90 11:57
موضوع مطلب :